|
Expo ´35: Geen paviljoen voor kleuters, maar voor dorstigen...
Opzet van deze website
Sinds 2010 wil de Website Retroscoop een welgemeende ode brengen aan al het sierlijke, elegante, decoratieve of maatschappelijk relevante erfgoed uit ca. 1900-1970. Dit ongeacht of het nu gaat om roerend of onroerend, agrarisch, industrieel, artistiek, muzikaal... erfgoed.
Met erfgoed bezig zijn is niet alleen voortdurend geconfronteerd worden met onze eigen sterfelijkheid. Wie met open vizier achterom kijkt, kan maar met groeiende verbazing de ontzaglijke rijkdom van de culturele erfenis uit die periode vaststellen. Die rijke kern vrijwaren voor de ondankbare vergeetachtigheid of onverschilligheid van een door "vooruitgang" geobsedeerde mensheid is een hele verantwoordelijkheid, die wij heel au sérieux nemen.
De voorkeur gaat uit naar onderwerpen waarover nog maar weinig of zelfs geen noemenswaardig onderzoek gebeurde. Dit leidde in het verleden naar bv. artikels over Marie Thumas en de conservennijverheid in ons land, over de speeltuin en het sanatorium van Bokrijk en over de kleine geschiedenis achter tal van huishoudtoestellen of grootstedelijke hotels. Vaak onderwerpen waarin klassiek archiefonderzoek niet naar al te veel resultaten leidt, en waarbij alternatieve zoekstrategieën zich dus opdringen.
Voor de artikels, druk op de gele rubriekknoppen links. Om de tekstkolom te verbreden en de letters groter te maken, druk op de Ctrl-knop en draai tegelijkertijd met het wieltje van de muis in de gewenste richting.
Expo ´35: Het erg fraaie paviljoen van tegelfabrikant
Manufactures Céramiques d´Hemixem
Afgaande op de resultaten op Google Analytics is deze website ondertussen uitgegroeid tot een lievelingsadres voor heel wat nostalgici, verzamelaars, (amateur)historici, erfgoedscharrelaars en gewoon curieuzeneuzen. Eén van die te koesteren stopplaatsen voor iedereen met een warm hart voor "retro" en (zw)erfgoed. De dagelijkse bezoekersaantallen pieken soms tot 300 à 500, en vallen niet meer onder de 100.
Deze website is opgedragen aan mijn ouders, Denise Toussaint (1927-2013) en Alfons Vanhees (°1925). Want behalve mij een leven en een voornaam te hebben geschonken, hebben ze natuurlijk ook een essentiële invloed gehad op wie ik vandaag de dag ben. Zoals door constant mijn voortdurend geprikkelde nieuws- en weetgierigheid op allerlei manieren te stimuleren.
Nieuwste artikels en aanvullingen
a) Nieuwste artikels
b) Geplande artikels
Toestellen: Wasmachines: drie sensationele combo´s: De Easy Spindrier (VS), de Sauter Elida (F) en de SEM (België)
Het benodigde bronmateriaal over deze toestellen werd ondertussen grotendeels bijeengebracht of aangekocht. De analyse hiervan begint eind april, begin mei 2019.
c) Aanvullingen / wijzigingen aan bestaande artikels
Architectuur: het Zuid-station van Brussel, het pareltje van Payen
Afgaande op sommige commentaren op het internet mochten we ons verwachten aan een "grauwe" stad, van zodra we in het stationnetje van Nijvel waren uitgestapt. Hoewel het woord "station" nog steeds triomfantelijk in de hoofdgevel prijkt, laat drie maal de vermelding van "Nivelles" maar geen enkele maal "Nijvel" er geen twijfel over bestaan... Het Nederlands is hier volledig verdwenen, zoals een zich terugtrekkende zee bij eb.
De zachtjes dalende rue de Namur leidt de dagjestoeristen en pendelaars naar het centrum. Toegegeven, als winkelstad zal Nijvel zeker niet snel de Belgische top 5 bereiken. De neus van elke fanatieke Hasselt-fan bv. zou al snel met veel dedain opgehaald worden... Om dan van ergernis over het bescheiden winkelaanbod zo te gaan krullen, dat er achteraf minstens een uit de kluiten gewassen strijkbout nodig zou zijn om het bewuste lichaamsdeel weer enigszins presentabel te krijgen. Of een superkrachtige Dyson-stofzuiger (met hepa-filter !), voor wie het graag hipper geformuleerd ziet.
 
Maar een "grauwe" stad ? Die zijn we tijdens onze omzwervingen werkelijk niet tegengekomen. Misschien net andere straten uitgekozen, al denken we eerder dat we alles met een paar heel andere ogen hebben bekeken dan de auteurs van zulke reisverslagen.
Wat we wel zagen was een best wel propere gemeente met een verrassend rijk patrimonium en ook heel veel ontwikkelingspotentieel. Straten die qua gebouwen en huizen sedert de 1950´s minder wijzigden dan de samenstelling van de bevolking. Maar net dat maakt het voor "retrofielen" zeker een interessante stopplaats, op een zonnige dag.
Ter voorbereiding van het bezoek hadden we enkele artikels over deze gemeente gelezen, waaruit bleek dat het Waals-Brabants plaatsje niet ver van Henegouwen in de vroege 1970´s zelfs zowaar een Formule 1-circuit heeft gehad...
De reden van de uitstap was echter iets helemaal anders.... Het waren de laatste relicten van het Brusselse Zuid-Station die ons die vrijdag namiddag de trein hadden doen nemen. Vier panelen met bas-reliëfs en vier allegorische standbeelden die ooit de triomfboog van dit station versierden, werden net voor de afbraak door het gemeentebestuur van Nijvel aangekocht. Ze werden als verfraaiende elementen in het stadszicht verwerkt, de bas-reliëfs in een voor die gelegenheid gebouwde bakstenen muur, de allegorische beelden in het Parc Dodaine.
  
Het artikel over het Zuid-Station kon hierna verder aangevuld worden met een zesde hoofdstukje, waarin het aldaar gemaakte beeldmateriaal verzameld werd. Deze ode aan het prachtige station werd voor de gelegenheid meteen ook maar voorzien van een springmenu.
Maar ter afronding.... Mensen, Nijvel is zoveel meer dan de Bende, net zoals Marseille zoveel meer is dan de kwalijke reputatie als meest geweldadige stad bij onze Zuiderburen. Soms moet men heus verder kijken dan de neus lang is, in gekrulde of niet gekrulde staat. Zoals altijd... de ene ziet een halfleeg glas, de andere een halfvol... En weer iemand anders bemerkt opeens dat het glas op een bijzonder stijlvolle manier van geslepen kristal vervaardigd werd... Terwijl het toch allemaal hetzelfde glas is. Zo gaat dat in het leven...
Vrije tijd en Amusement: hotels Nice
  
Weer een nieuwe lading (extra) afbeeldingen van hotels in de Zuid-Franse stad. Zo is er een eerste afbeelding van de Castel Fleuri, de Sole Mio en de St. Louis en konden er drie nieuwe namen worden toegevoegd, de Bonbonnière, die van een pension dat blijkbaar "En Plein Midi" heette en een Grand Hotel Millet, niet te verwarren met de Milliet.
Een fraaie foto toont dan weer in detail de inkom van het Hotel de Bruxelles (rue des Belges). Verder extra foto´s van de Beausoleil, de Canada, de Elysée, een mooie gekleurde illustratie van het Auto-Hotel / Grand Garage de la Promenade des Anglais (buur van de Negresco), de Lauriers, de Longchamp-Auteuil, de Montcalm, de Moulin, twee extra interieuropnames van de Parc Impérial, een exterieuropname vanuit een andere hoek van de Pavillon d´Azur en het Hotel de la Poste en tot slot werd nog een bijkomende interieuropname van de Royal toegevoegd alsook een bagagelabel van de St. Louis.
|
